Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

ΟΠΩΡΗ : Χαρούλα Φράγκου

Ένα καράβι που μας σεργιανά ο χρόνος, δίχως τη γνώση των προορισμών του. Με αντήλια την παλάμη επιβάτες απερίσκεπτα ρομαντικοί εμείς, φωτογραφίζοντας ανθρώπους και γεγονότα υποκύπτουμε στη γοητεία και το όνειρο της αλλαγής....
ΟΠΩΡΗ
Γοργά που έφυγε το καλοκαίρι.....
Τα χρυσαφένια πρωϊνά
στρώσαν κρεβάτια από σταφύλια
να κοιμηθούν
Έβρεξε στάχτη ο ουρανός
κι' από τα μάτια, σταγόνες δάκρυ
γέμισαν τα ρυάκια παράπονο.
Σχιζόφτερα πουλιά, νότες πεντάγραμμου
χορεύουν κι' επιμελούνται ταξίδια.
Είναι ωραία η μυρουδιά του αέρα
Το αλέτρι οργώνοντας ξεθάφτει την καλοσύνη
κι' ένα σπορί περαστικό, βολικά
θρονιάζεται στην καρπερή γη,
με την ελπίδα του θερισμού....
Ξανθές πορτοκαλιές λικνίζουν τους κόρφους
και ξεκουμπώνουν τις χυμώδεις οπώρες,
στο ιλαρό κάλεσμα του Σεπτέμβρη!
Στην κοντινή καφετέρια πλάϊ στο κύμα
διαβάζεις ανορθογράφως
"κλειστόν ή τέλος εποχής"
Ανάμεσα στις ξεχασμένες καρέκλες
κάποια όνειρα ακροβατούν
στον απελθόντα χρόνο,
υποσχόμενα μελλούμενους έρωτες......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου